Μπαλτσέσκου, Νικόλαε

(Nicolae Balcescu, Βουκουρέστι 1819 – Παλέρμο 1852). Ρουμάνος πατριώτης και συγγραφέας. Η ζωή του ήταν ταραχώδης, τυπική του κήρυκα και του αγωνιστή της ανεξαρτησίας. Συνελήφθη και εξορίστηκε πολλές φορές· συμμετείχε στην παρισινή επανάσταση του 1848. Με πρότυπο τη Γαλλία, εισήγαγε στη Ρουμανία τις οικονομικές και κοινωνικές ιδέες του φιλελεύθερου πνεύματος και έγραψε πολλά δοκίμια, στα οποία υποστηρίζει την ανάγκη μιας ριζικής αγροτικής μεταρρύθμισης. Το σπουδαιότερο έργο του είναι η Ιστορία των Ρουμάνων υπό τον Πρίγκιπα Μιχαήλ τον Γενναίο, που έμεινε ατελείωτη και δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του, το 1878. Σκοπός του στο έργο αυτό ήταν να εξυμνήσει το παρελθόν της πατρίδας του στη μορφή ενός μεγάλου άρχοντα που θεωρείται σύμβολο της εθνικής ενότητας. Ίδρυσε και διηύθυνε την Ιστορική Επιθεώρηση της Δακίας (1845-1847), ο φλογερός εθνικισμός της οποίας προκάλεσε την απαγόρευση της έκδοσης της.